top of page
Helene Erika Etminan

CORONA-CRISIS (8) – EN DE SPIRITUELE KIJK OP HET LEVEN

Wat wij zien hangt ervan af hoe wij kijken. Koop je een rode auto dan zie je opeens heel veel rode auto´s. Ben je verliefd op iemand, nou dan zie jij alleen de goede kanten van deze bijzondere mens. Heb jij een hekel aan iemand, dan kan deze arme mens in jouw ogen niets goed doen. Wat wij zien hangt dus af van de manier hoe wij kijken. Onze »blik« maakt het verschil. Afhankelijk van onze blik kijken wij anders tegen dingen aan – en soms zien wij zelfs heel andere dingen. De werkelijkheid wordt dus door onze blik ingekleurd. In deze corona-crisis is dit niet anders. Er zijn vele invalshoeken die de waarneming van deze crisis bepalen en die vervolgens in gesprekken naar voren komen. Elk standpunt zorgt voor een eigen manier van kijken en dus ook voor een aparte, heel eigen waarheid. Zij kloppen eigenlijk allemaal een beetje, maar welk zicht is nou écht waar?


DE KLEUR VAN ONZE BLIK

De alomvattende werkelijkheid kan dus op vele manieren bekeken worden. Omdat onze manier van kijken ook ons handelen beïnvloedt, maakt het een enorm verschil hoe wij tegen mensen en situaties aankijken. De puur materiële blik wil »hebben« en kan zo gemakkelijk tot afgunst en tot uitbuiting van mens en natuur leiden. De psychologische blik heeft als vertrekpunt het »eigen ik« en kan zo gemakkelijk tot hoogmoed en egoïsme leiden. Hoe dan ook, onze persoonlijke realiteit gaat onze blik beïnvloeden: Het `zijn´ bepaalt het bewustzijn (Karl Marx). Dit klopt, inderdaad. Totdat er door een heel mooie of een heel moeilijke (grens-)ervaring in het leven een omkeerpunt komt. Plotseling wordt ons bewust dat er tussen hemel en aarde meer is dan wij dachten. Misschien nemen wij dan achter de zichtbare fysieke en de aanvoelbare psychologische dimensie nog een fijnere geestelijke dimensie waar. Dit is géén kwestie van geloven, maar van waarnemen! De deels extreme ervaringen van de corona-crisis kunnen zo'n omkeerpunt zijn. Als wij er open voor zijn, kan zij ertoe bijdragen dat onze egocentrische mentaliteit in een meer spirituele levenshouding verandert. Niet langer is dan ons eigen ik het »middelpunt«. Veeleer komen anderen, de natuur, het klimaat, de planeet, de schepping en God in het centrum van onze waarneming te staan.


DE KLEUR VAN ONS BEWUSTZIJN

Als ons referentiepunt op deze wijze verschuift, nemen wij een heel ander perspectief in. Het welzijn van anderen wordt belangrijker dan onze eigen ik-betrokkenheid. Opeens zit je in een nieuwe »klas« van de Levensschool. Vanuit deze spirituele invalshoek ervaar je de meest lastige situaties niet langer als een straf maar als een uitdaging. En zie je in een zware beproeving een kans tot geestelijk-spirituele groei. Misschien ga je dan nog steeds onder de problemen en het leed gebukt, toch ga je deze als een leerschool aanvaarden. Een hemelsbreed verschil. De normale blik ervaart de hel, de spirituele blik ziet de Ladder naar de Hemel. Midden in de ergste crisis gaan wij ons dan ontwikkelen, gaan wij leren voor het Leven. Onder de invloed van deze spirituele blik gaan wij andere, fijnere lagen van het leven ontdekken en dus ook andere waarheden dan voordien. En opeens keren de verhoudingen om: Vanaf nu bepaalt het bewustzijn ons zijn! Wij gaan op een andere manier leven – en gaan uit sch... goud maken! Nu letten wij er niet meer zozeer op wat anderen ons aandoen, maar wat wij zelf anderen aandoen. Niet langer gaan wij anderen met verwijten lastig vallen, eerder gaan wij ons verontschuldigen. Waren wij tot nu toe misschien slachtoffers van dominante tegenspelers, nu zien wij onze eigen spelletjes onder ogen. De fouten van anderen zijn niets vergeleken met de donkere vlekken op onze eigen ziel: Mea Culpa! God is mild en barmhartig, maar zijn Licht is zonder genade. Als dit Licht begint te schijnen, staat ons ego, onze levensstijl en ondertussen heel de Westerse cultuur aan de kaak. Wat je dan te zien krijgt? Nou, daar word je niet vrolijk van. Gelukkig laat ons dit Licht in de corona-crisis ook een kans zien. Een kans die wel ten koste gaat van het eigen ik en zijn vertrouwde comfort. En dat is nou net dé kans. Misschien onze laatste?


Vaalser Weekblad, 03 Juli 2020

2 Ansichten0 Kommentare

Aktuelle Beiträge

Alle ansehen

CORONA-CRISIS (20) – EN DE EENZAAMHEID

normaal over veel contacten beschikken moeten het nu met minder doen. Nog erger is het voor mensen die al sowieso eenzaam zijn en die nu...

CORONA-CRISIS (19) – TUSSEN ANGST EN GELOOF

Wij denken dat wij ons lichaam zijn, daarom zijn wij bang voor de dood. Want dan is de dood het einde. Maar dit is slechts een vermoeden,...

CORONA-CRISIS (18) – DE VERDEELDHEID

Iedereen heeft gelijk, niet dan? Zoveel mensen, zoveel visies en meningen zijn er. Niets mis mee en voor een democratie zelfs...

Comments


Commenting has been turned off.
bottom of page